วันมาฆบูชา ปี 2555

วันนี้ (07/03/55) ผมตื่นนอนเช้ากว่าปกติ ประมาณ 7 โมง ปกติวันหยุดจะตื่นสาย แต่วันนี้ผมมีนัด  มีนัดกับใครเหรอ อืมมีนัดกับคุณแม่ที่วัดใกล้บ้าน คุณแม่กับพี่สาวไปปฏิบัติธรรมรอ อยู่ก่อนแล้ว...ผมไปหาอาหารเช้าและอาหารเตรียมปิ่นโตไปทำบุญที่วัด  บังเอิญคุณพ่อท่านไม่ค่อยสบาย ด้วยหลังจากกลับจากวัดได้ทำบุญแล้วส่งปิ่นโตต่อให้คุณแม่แล้ว  ผมจึงกลับมาพาคุณพ่อไปโรงพยาบาลต่อ..หลังจากตรวจอาการคุณพ่อแล้ว ก้อกลับมาบ้านผมออกไปหาอาหารเที่ยงอีกครั้ง...รู้สึกเหนื่อยช่วงบ่ายเลยหลับไปพักใหญ่ และกลับไปวัดจีน และแวะไปวัดละหารอีกครั้งเพื่อไปเอาที่ชาร์จมือถือให้คุณแม่ ได้นั่งฟัง vdo การ์ตูน เกี่ยวกับ ทศชาติ ที่จำได้ ก้อมี สุวรรณสาม และอีก 2 ชาติจำชื่อไม่ได้ แต่ผมคิดว่ามีประโยชน์มาก ที่วัดทำรูปแบบนี้ออกมา ผมดีใจที่ผมได้อยู่ใกล้วัดแห่งนี้ และขอบคุณ สิ่งที่ผมยึดถือแนวทาง ความสำเร็จหลายอย่าง ที่มีวันนี้เพราะเรามีความเชื่อ ความศรัทธาที่ถุกต้อง  หรือเรียกว่ามีสัมมาทิฐิ...ที่ดี ผมได้เวียนเทียน ได้ทำบุญ รู้สึกวันนี้เต็มที่อิ่มบุญ สุดท้ายกลางคืนก้อกลับมาทำงาน
ความรู้สึกวันนี้ ผมได้ทำอะไรหลายอย่างดี
จนวันที่ผมเขียน blog วันที่ 08/03/55 ผมเก็บความสุขที่ดีๆ แบบนี้ไม่อยู่ อยากบอกว่าวันนี้ผมมีความสุขมากครับ...ขอบคุณ ความดี ผลบุญ สิ่งดีๆ ที่ได้ทำ ผมว่าสิ่งเหล่านี้ได้ย้อนกลับมาหาผมทำให้ผมมีความสุขในวันนี้คับ...ขอบคุณมากคับ

ผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดในโลก

ผมกลับมาเขียน Blog อีกครั้งหลังห่างไปเป็นปี..หลังจากน้ำท่วมตลาดบางบัวทอง ครอบครัวกลับมาอยู่พร้อมหน้ากันดังเดิม  สิ่งที่เปลี่ยนไปหลังน้ำท่วม นอกจากบ้านที่โดนน้ำท่วมและความเสียหายของทรัพย์สินในบ้าน...สิ่งนึงที่ผมคิดได้ขณะนี้ที่เปลี่ยนไป คือ ความคิด  หลังเห็นความเสียหาย ของทรัพย์สินภายนอก บอกได้เลยว่าชีวิตมนุษย์ มีค่ามากกว่าทรัพย์สินที่เสียหายอย่างนับค่าไม่ได้...
สิ่งที่ผมอยากประกาศให้โลกได้รู้ว่า ยังมีคนที่ผมรักและห่วงใยมากที่สุดในโลก ณ ตอนนี้มีอยู่ 3 คน
คือ คุณพ่อ และคุณแม่รวมถึงพี่สาวสุดที่รักของผม
เดือนกุมภาพันธ์..เดือนแห่งความรักที่ผ่านมา...ผมได้ทำความฝันของคุณแม่เป็นจริงได้สำเร็จ คือท่านได้เดินทางไปอินเดียตามที่ท่านตั้งใจอยากจะไป...วันนี้ผมรู้สึกว่า ผมอยากจะบอกคุณแม่ว่าท่านเป็น
ผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดในโลก ถ้าผมได้ทำให้ท่านไม่สบายใจบ้างก้อต้องกราบขอโทษคุณแม่ไว้ ณ ที่นี้ด้วย..ส่วนคนที่ 2 ที่ผมรักรองลงไป คือพี่สาว คนเดียวของผม  นับวันผมยิ่งรักพี่สาวมากยิ่งขึ้น ความรู้สึกเป็นห่วงและอยากให้คุณแม่และพี่สาวมีความสุขมันอยู่ในใจ อยู่ตลอด   ผมไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร แต่ผมรู้ว่า วันนี้ เวลานี้ วินาที ผมรักผู้หญิง 2 คนนี้มากที่สุดในโลกครับ..ถ้าหากจะมีผู้หญิงคนที่ 3 เข้ามาในชีวิตของผม ก้อต้องยอมรับว่าเค้าได้ความรักที่น้อยกว่าผู้หญิง 2 คนนี้อย่างแน่นอน...ที่เขียนขึ้นมาเพราะอยากบอกให้รู้ว่า...ที่ผมอยู่ในแบบที่ผมเป็นทุกวันนี้ เพราะผมจะคิดถึง ครอบครัวก่อนเสมอ..ผมไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่ผมพอใจกับชีวิตที่เป็นอยู่ในทุกวัน  เพราะผมมีความสุขที่ผมมีครอบครัวที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน อยู่ด้วยความรัก แม้จะเห็นไม่ตรงกันบ้างแต่ก้อเป็นเรื่องปกติ..อยากบอกอีกครั้งว่า ผมรักคุณพ่อ คุณแม่ และพี่สาวมากครับ.. ด้วยรัก...จากใจจริงในส่วนลึก..